Sumt orkar tvímælis, annað ámælsvert og enn annað, -vítavert.

 

Eftir því sem fleirri upplýsingar koma fram í REI/GGE samrunamálum, liggur enn skýrar fyrir, að mjög hefur verið telft á tæpasta vað í allmörgum þáttum þess máls.

1.  Bjarni segist hafa keypt hlut og greitt fyrir hann út í hönd.  Svo kemur fram, að NAFN BJarna er hvurgi að finna en nafn HLUTAFÉLAGS að nafni Sjávarsýn eða eitthvað svoleiðis. 

Þetta er auðvitað afar óheppilegt fyrir embættismenn Rvíkur, að þeir hafi leyft svo nátengdum manni opinbers fyrirtækis (sem REI var óneitanlega) að koma sér upp einhverskonar SKATTASKJÓLI í formi hlutafélags en ekki gert honum afsal og reikning á hans eigin KENNITÖLU.  Hlutafélög geta fært hvaðeina til kostnaðar og svo greiða þau ekki svo mjög ÚTSVAR sem er jú ein heldat tekjulind þess, sem selur hlutinn.

Hér geta menn auðvitað haft sína skoðun á, hvort þetta sé ámælisvert, vítavert eða eitthvað annað.  Sá sem þetta ritar finns þetta mjög svo Vítavert.  En hver dæmi fyrir sig og láti samviskuna ráða.

 

2.  Loforð og svardagar eru um, margítrekaðir, að Bjarni hyggist ,,eiga" þennann hlut í að minnsta tvö ár.  Þar sem um hlutafélag er að ræða getur Bjarni þessi eins aukið hlutafé í táðu félagi sínu og þar meðp SELT meirihlutann í því félagi og ekki verið per se, að brjóta samkomulag eða svardaga neina.  Allt eins gætu húsbændur hans í FL grúppunni og öðrum grúppum, keypt hluti í því félagi og þannig eignast enn ríkari hæuti í orkulindum Reyknesinga.

 Sona er auðvitað gersamlega gerlegt og eru því þessi viðskipti á mjög svo gráu svæði, -ekki endilega lögformlega heldur -siðferðilega.

Hver dæmi fyrir sig og láti samviskuna ráða.

 

3.  Ef rétt er skilin orð Hjörleifs Kvaran, að hlutir í orkufirma Suðurnesjamanna og Hafnfirðinga, ófrágengnir og enn ekki keyptir, falli ákveðnu fyrirtæki í skaut, er einnig um furðuleg ákvæði í þessum skraddarasaumaða samningi að ræða.

Menn geta auðvitað greint á um, hvort svona lagað sé í lagi en þeim  sem þetta ritar finnst hér afar frjálselga farið með eigur annarra sveitafélaga og íbúa þeirra. 

He´r sem fyrr er um samviskuspurningu að ræða og því ekki á færi neins að dæma nema hver fyrir sig.  ÞEim sem þetta ritar finnst svona stjórnsýsla vítaverð.

4.  Boðun fundarins margumrædda er einnig afar skrýtin, svo ekki sé meira sagt.  Hugsanlega er ekkert í skrifuðum lögum REI um fundaboð en ef svo er ekki, hljóta hefðir og reglur Borgarstjórnar að ráða.

Fulltrúi VG inni eftir dagskrá en fékk ekki, þar sem um of viðkvæman ,,Díl" væri að ræða.

Menn getur greint á um, hvort svona fundur sé löglegur og löglega til hans boðað, einnig hvort upplýsingaskyldur hafi verið ræktar til fundamanna um ástæður fundarins en eins og svo oft áður er siðferðis-þröskuldur manna mis hár.

Hjá þeim sem þetta ritar er svona leir löngu kominn yfir þann þröskuld.  Hver dæmi sjálfan sig og láti samvisku sína ráða.

Að öllu ofanrituðu og með tilvísan til spurninga Umboðsmanns Alþingis, sé ég ekkert annað fært fyrir mína umbjóendur, vilji þeir halda trúnaði mínum og atfylgi, að rifta beri öllum gjörningum í kringum þetta mál hið snarasta.

Ef einhverjir meinbaugir gætu orðið á því, verða aðilar tengdir málinu að fara í mál við borgina , til að fá fundinn DÆMDANN RÉTTMÆTANN.  Að öðrum kosti una niðurstöðunni.

 

Miðbæjaríhaldið