Nú er keppni í lygasögum á baugi.

Nú eru menn að keppa hverjir við aðra í lygisögum og hálfsannleik.

Þeir sem telja sig ljúga sem trúlegast, halda sig hafa unnið ,,geimið".

Dagur, Marsebil og fl tala um,a ð það hefði verið hægt að búa til annann Kvartett.  Sama fólk hefur margítrekað lýst því yfir í forundran yfir spurningum fréttamanna, að þau myndu ALDREI ALDREI GETA HUGSAÐ SÉR AÐ VINNA MEÐ ÓLAFI hann væri svo lélegur pappír, að hafa brugðist og svikið menn í ,,tryggðum", sér eru nú hver tryggðin.

Mitt fólk segist ekki hafa komið að viðræðum um hitt og þetta , svo sem meirihluta með Framsókn, svo kemur annað í ljós.

SVo er annað sem er ekkert annað en bráðfyndið:

Dagur talar sífellt og í belg og biðu, langt og ítarlegt mál, um hvað meirihluti sem byggir á ,,einum borgarfulltrúa" sé aumt og brothætt.  Svo segir hann allt annað mál ef einhverskonar Tjarnarkvartett sæti að málum og væri sá studdur með eins manns meirihluta sem er VARABORGARFULLTRÚI í þokkabót.

 

Svo apa menn þetta bull upp eftir honum og það sem skrýtnara er, fjölmiðlungar inna hann ekkert eftir þessu, né spyrja um hvernig í ósköpunum það GETI verið sterkara að styðja sig við einn varaborgarfulltrúa og fjögur stykki flokka eða hvað þessir hópar allir eiga að heita.

 

Stundum er Ólafur Frjálslyndur, stundum ekkert Frjálslyndur bara Íslandshreyfingargutti, allt eftir því hvernig vindar blása.

 

Vil rifja upp með fólki, hvað Davíð sagið í áramótaræðu 2002

„Furðu margir segja hálfsatt eða ósatt og virðast ekki leiða hugann eina örskotsstund að heiðri sínum og orðstír og það sem lakara er, enginn hermir framkomuna upp á viðkomandi og ótrúlega mörgum er sama. Menn yppta öxlum og láta kyrrt liggja. Slíkt kann að standast skamma hríð en verður þjóðarböl þegar til lengdar lætur.“

 

Svo vil ég stinga því að mínu fólki í Borgarstjórnarflokki Sjálfstæðisflokksins að einn kær foringi okkar frá fyrri tíð hafði dug til, að standa við sín mál og fór ekki lyddu-leið bakatil.

ÞEgar lætin urðu við Alþingishúsið út af NATO og samningunum við BNA var honum boðið að ganga um ,,öruggar " dyr bakatil.  Þá sagði hann eitthvað í þa´veru, að hann hefði komið inn um aðaldyr og færi um þær til baka, hann þyrfti ekki að kvíða neinu, hann hefði ekkert illt á samvisku sinni.

Þarna fór maður en leið lyddunnar er bakatil og kjallaratröppur í skjóli frá ljósi fjölmiðla.

Ef men vilja ekkert segja við fjölmiðla segja þeir það akkurat.  Semsagt ,,hef frá engu að segja á þessari stundu en mun tjá mig kl......

SVo að lokum vil ég segja eitt.

 

M´ðinir menn mega EKKI la´ta stjórn nokkurs borgarfyrirtækis í höndurnar á Alfreðs, né að ráða aftur þa´sem reknir voru frá Rei Rei og ró ró.  ÞAð er ekki stórmannlegt eftir það sem á undan er gengið.

 

Miðbæjaríhaldið