Farsi og fíflagangur.

 

Hvernig er hægt, að ætla Samkeppnisstofnun að skera úr um lögmæti þessara gerninga?

 

Ekkert er vitað um, hverjir eiga bankana í raun og veru og því ekkert vitað um, hvort sömu fyrirtæki séu á bak við AriJón banka og Íslandsbanka.

 

Undirlæghátturinn er jafn og samur í gerðum okkar stjórnvalda í þessu sem öðru.

 

Gefa bankana ,,til að eignast VINI í útlöndum".  Setja á svið ,,ferli" sem á að vera gagnsætt en er svo eins gruggugur og jökulá í hlaupum.

Hvernig svona er hægt og hvernig menn geta sofið rótt eftir svona gerninga skil ég bara ekki.  Veð í fyrirtækjum sem telja sig eiga sérréttindi og eignarhald á auðlindum okkar, er í þessum bönkum og undir höfuð látið leggjast, að setja lög sem taki af allan vafa um yfirráðin bæði á landi og legi.

Fíflagangurinn sem hefur verið um allt sem viðkemur peningum og viðskiptum hér á landi er hreint ótrúlegur.  Allir éta upp eftir hver öðrum frasa sem svo er engrar merkingar þegar á á að herða, heldur bara froða úr vitum ,,menntaðra hagfræðinga og spekinga".  Mýmörg dæmi eru hér á hraðbergi og svakalegust hefur ,,eiginfjárstaða" verið.  Upp pumpað með ,,óefnislegum eignum" sem er helsta ,,eignnin" í sjávarútvegi, því ekki má reikna kvóta til eignar, þar sem marg þinglýstur eigandi er þjóðin, þinglýsingin fer fram árlega og oft á hverju þingi í umræðum um fiskveiðistjórnun.

Vonandi fer að koma að því, að fólk með viti fari að stjórna hér og hætti að hlusta á frasasmiðina.

 

 

Línur að skýrast í bankakerfinu