Bragð er að Þegar barnið finnur.

 

Þetta er á Eyjunni.

 

Hér kveður við tón, sem máður skilur og sýnir að hræðsla ráðamanna við, að alþjóðakerfið skilji ekki aðstæður okkar er gersamlega fráleit og algerlega óþörf.

Lími þetta hingað inn, svo menn geti lesið skoðanir í fjármálageiranum, sem Össur og félagar (líka Geir Haarde) hefðu betur skilið og skynjað fyrr.

 

• Prenta
• Senda
• Þín skoðun
• RSS

Innlent - þriðjudagur, 21. júlí, 2009 - 17:54

Financial Times: Bretar kjöldraga Íslendinga í krafti stærðar sinnar

Bretar fóru illa með Íslendinga og hefur stærðarmunur milli ríkja aldrei verið jafn sláandi. Íslenskir skattgreiðendur þurfa að taka á sig hundruð milljarða vegna gáleysislegra sparifjáreigenda í Bretlandi.

Þetta segir í leiðara breksa dagblaðsins Financial Times 16. júlí, en tilefni leiðarans er ákvörðun Alþingis að sækja um aðild að Evrópusambandinu sama dag. Að mati leiðarahöfundar geta Íslendingar ekki ætlast til að fá hraðferð inn í sambandið og  ætti varla að verða fullgildur aðili fyrr en árið 2012.

Bretar knésetja Íslendinga í krafti stærðarinnar

Leiðarinn er undir fyrirsögninni “A cod peace”, eða Þorskafriður, sem kallast á við þorskastríð landanna á árum áður. Í upphafi leiðarans er rifjað upp að Ísland hafi verið hið fullkomna dæmi hnattvæðingarinnar á meðan allt lék í lyndi, þar sem “áhætta var lofsverð, hið smáa var glæsilegt.”

Þegar allt hrundi á einni nóttu drukknaði eyjan í skuldum og hafði engan björgunarbát. Við svo búið hafi Íslendingar orðið að betlurum, hvort heldur sem í Washington, Moskvu eða London.

“Bretland, alveg sérstaklega, hefur afhjúpað sig sem ótraustur vinur og þvingaði Ísland í liðinni viku til að samþykkja ósanngjarnan samning, þar sem íslenskir skattgreiðendur munu taka á sig að endurgreiða 3,8 milljarða dollara til gáleysislegra breskra sparifjáreigenda. Ávinningur stærðarmunar milli þjóða hefur aldrei verið jafn sláandi.”

Hraðferð í ESB ekki raunhæf en ástæðulaust að bíða of lengi með aðild

Sem fyrr segir fjallar leiðarinn þó aðallega um aðildarviðræður Íslands við Evrópusambandið. Greint er frá ágreiningi um fiskveiðar og bent er á að áhugi Íslendinga á “öruggri höfn í Brussel” og upptöku evru gæti minnkað ef efnahagslífið kemst á skrið á ný.

Þá telur leiðarahöfundur allt tal um hraðferð Íslands inn í ESB á villigötum. Stækkunarferli sambandsins hafi verið fyrst eftir inngöngu Búlgaríu og Rúmeníu árið 2007 og þá hafa Frakkar og Þjóðverjar sagt að fyrst verði að afgreiða Lissabon sáttmálann áður en fleiri ríki komast að.

Ísland geti því orðið “fórnarlamb hins skrifræðislega og pólitíska flöskuháls sem ríkir á öðrum sviðum.” Þannig geti Ísland varla farið fram fyrir Króatíu, en málefni þess er í hnút vegna landamæradeilu við Slóveníu. “Í besta falli gætum við séð íslenskan framkvæmdastjóra í Brussel árið 2012, en Ísland ætti ekki að þurfa að bíða lengur.(...) ESB ætti ekki að draga lappirnar í málinu.”

 

Lesið og skiljið þið skíthræddu Kratar og önnur snefilmenni.

Mibbó