Nú eru stórmerki, ég SAMMÁLA Eiríki!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Eiríkur Bergmann er einn staðfastasti boðberi ESB og Evru á landinu kalda.  Því er hann nánast hrútleiðinlgur  og fyrirsjáanlegur penni.

 

Því varð ég mjög hissa þegar ég las grein hans í 24Stundum í dag.  Hann fór skeið, jafnvel flugskeið á ritvelli, nokkuð sem ég átti satt best að segja EKKi von á en ég les hann ætíð af skyldurækni þess, sem vill kynna sér rök ,,hinna".

 

Hvað um það hann tók aldeilis til kostana í þessari grein sinni.

Þar sem hún hefur verið birt opinberlega og ég geri kyrfilega grein fyrir því, hvenær ég er að stela úr greininni og hvenær ekki skal nú hefja ritstuld;

 

Greinin nefnist

 

,,Við borgum, já við borgum"

 

Það er ekki laust við að nokkurrar undrunar hafi gætt í skrifum breska stórblaðsins The Financial Times á dögunum þegar blaðið ræddi uppgjör íslensku viðskiptabankanna. Þrátt fyrir efnahagsdýfu á alþjóðavísu skiluðu allir þrír viðskiptabankarnir góðum hagnaði. Að vísu ekki sama fítonshagnaði og áður, en eigi að síður nokkuð traustri afkomu. Og það kom sérfræðingum Financial Times semsé svona mjög á óvart. En áður hafði farið fram á síðum blaðsins nokkuð óvægin umræða um íslenskt efnahagslíf, á sumum þeirra skrifa mátti jafnvel skilja að íslenskubankarnir væru á þráðbeinni leið á höfuðið.

Einlæg undrun

Fréttin í blaðinu um daginn var ekki aðeins einhvers konar feginleikaandvarp, þegar uppgjör bankanna sýndu svart á hvítu fram á aðstaðan væri mun betri en menn óttuðust, heldur mátti einnig greina í skrifunum einlæga undrun. Hvernig gat það staðist, spurði blaðið, að þrátt fyrir fjölmargar arfaslakar og rándýrar fjárfestingar haldi bankarnir enn sjó? Það var illt að skilja.

Blaðamennirnir áttu greinilega von á að æðibunugangur íslensku útrásarbankanna myndi koma þeim illilega í koll nú þegar alþjóðlega lánsfjárkreppan var farin að bíta fastar í grunnstoðir fjármálafyrirtækja út um allan heim. Sér í lagi þar sem svo margir voru hættir að geta greitt af ofgnóttarlánum þeim sem bankarnir otuðu að fólki og fyrirtækjum í uppsveiflunni. Og svo þegar hrun krónunnar bættist ofan í kaupið áttu blaðamenn Financial Times sem sé ekki von á góðu. Ekki frekar en greiningardeildir matsfyrirtækja um víða veröld. Já, hvernig gat þetta staðist?

Óskiljanlegt

Það getur vel verið að sprenglærðir fjármálaspekúlantar úti í hinum stóra heimi eigi erfitt með að skilja þetta. Maður sér þá fyrir sér í teinóttum fötum, í glerjaðri hornskrifstofu með útsýni yfir Thames eða Hudson, lagandi á sér hnausþykkan bindishnútinn og klóra sér í kollinum yfir útkomunni. Hér eru öll efnahagslögmál á haus.

En við, almennir íslenskir skuldarar, sem fátt höfum lært í fínni fræðum fjármálanna, við skiljum þetta hins vegar mætavel. Það erum nefnilega við sem borgum. Það erum við sem höldum bönkunum á floti. Við erum hinar traustu stoðir íslenska fjármálakerfisins.

Og alveg sama hvað þeir sukka og svína, hvað þeir fjárfesta vitlaust og fljúga margar ferðir á einkaþotunum sínum, á meðan við borgum er þeim borgið.

Ólán

Ég skal taka dæmi. Fyrir tæpum þremur árum keyptum við hús. Bara svona ósköp venjulegt hús sem meðalfjölskylda á meðallaunum í Reykjavík þarf að hafa yfir höfuðið. Og til þess þurfti lán. Töldum okkur þó ansi góð að eiga fyrir sirka helmingnum. En restin var tekin að láni. Þeir sögðu að þetta væri alveg voðalega gott lán. Lágir vextir og svaka þægilegar afborganir. Fengum útprentaða áætlun um greiðslur næstu þrjátíu árin, upp á krónu alla 360 mánuðina. Við létum því slag standa, skrifuðum undir með bros á vör og fluttum inn. Og á hverjum mánuði fær bankinn sitt. Fyrstu mánuðina gekk áætlunin nokkurn veginn eftir en smám saman fóru afborganirnar að hækka, fyrst örlítið í hverjum mánuði en svo fóru þær að taka tugþúsunda stökk. Og ekki nóg með það, nú skuldum við bankanum fjórum milljónum meira en þegar lánið var tekið fyrir tæpum þremur árum. Bölvað ólánið lækkar ekki með hverri afborgun eins og í öllum venjulegum löndum heldur hækkar það í hverjum einasta mánuði.

Kannski ekki nema von að fínir fjármálamenn í útlöndum eigi erfitt með að skilja velgengni íslensku ólánabankanna. Það skiljum við hins vegar mætavel og höldum svo bara áfram að borga.

Höfundur er stjórnmálafræðingur

 

Við þetta er afar fáu að bæta, öðru en því, að þar sem menn skrifa undir lánapappíra hér á Íslandi, hvar tekið er fram, að ekkert sé að marka það sem á pappírnum kemur af hendi bankans /Lánadrottins EN ef afborganir fari í vanskil, megi ganga á veðið, þá er ekki nema von, að fjármálamenn í Bretlandi klóri sér í haus.

 

Hef sjálfur reynt að skýra svona lagað Þýskum bankamanni, með áratuga reynslu í fjármálum.  Hann hristi bara sitt velsnyrta höfuð og sagði, að ,,það geti ekki verið löglegt, að breyta vöxtum, afborgunum og verðbótum að vild",--svoleiðis væri tukthússök í hans heimalandi.  Það gæti ekki verið í lagi, að sá sem getur breytt gengi með áhlaupi á gjaldmiðil, geti rukkað fyrir breytingarnar EFTIRÁ hjá kúnnum sínum

 

Miðbæjaríhaldið

hefur ætíð verið á móti ÖLLUM lögum um fjármál og auðlindir sem Kratar og Framsóknarmenn setja í sameiningu, s.b. Kvótalögin og Ólafslög um Verðtryggingu.

Og hvað skildi forstjóri Spron fá að kaupa mikið?

Rakst á þetta í yfirferð minni um Eyjuna.

 

Er hissa á, að ekki skuli hingað komið fyrir löngu.

 

Sigurður Einarsson

Hreiðar Már Sigurðsson, forstjóri Kaupþings og Sigurður Einarsson stjórnarformaður hafa keypt hluti í félaginu fyrir samtals fyrir 492 milljónir króna á meira en helmingi lægra gengi en skráð er í Kauphöllinni.

Kaupin eru í samræmi við kaupréttarsamninga. Væru hlutabréfin seld í dag fengjust fyrir þau tæpar 1150 milljónir króna. Hagnaðurinn væri því tæpar 660 milljónir króna. Aðalfundur Kaupþings 27. mars 2004 samþykkti kaupsamninga handa Hreiðari Má Sigurðssyni, forstjóra Kaupþings, og Sigurði Einarssyni, stjórnarformanni félagsins.

Samningarnir heimila Hreiðari og Sigurði að kaupa árlega, allt að 812 þúsundi hluti hvor í 5 ár á genginu 303.

Gengi félagsins í Kauphöllinni er nú skráð 707.

 

Hreiðar og Sigurður nýttu sér fyrst kaupréttinn í mars 2004. Samkvæmt samningunum verða þeir að eiga hlutina í þrjú ár frá kaupunum. Í gær keyptu hvor þeirra 812 þúsund hluti og greiddu hvor 246 milljónir fyrir, eða samtals 492 milljónir króna. Væru hlutabréfin seld í dag fengist fyrir þau tæpar 1150 milljónir króna. Hagnaður væri því tæpar 660 milljónir króna.

Samkvæmt tilkynningu á vef Kauphallarinnar eiga Sigurður og Hreiðar áfram kauprétt að ríflega 2,4 milljónum hluta.

Hreiðar Már framseldi hlut sinn til eignarhaldsfélags síns, Hreiðar Már Sigurðsson ehf. Það félag og aðilar fjárhagslega tengdir Hreiðari Már eiga nú tæplega 8,2 milljónir hluta í Kaupþingi að markaðsvirði 5,8 milljarðar króna. Sigurður Einarsson á tæplega 9 milljónir hluta og er markaðsvirði þeirra 6,4 milljarðar króna.

Fyrir ári var gengi bréfa í Kaupþingi 1182, en samkvæmt Greiningu Glitnis var gengi hlutarins í Kaupþingi föstudaginn 26. mars 2004, daginn áður en aðalfundur samþykkti kaupréttarsamningana, 282,5.

Þannig að nú liggur fyrir, að það eru ekki ALLIR SKÍTBLANKIR Í DAG!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Hvurnig er það?  þar sem Siggi er erlendur skattþegn og borgar ekkert hingað til okkar sameiginlegra þarfa, er þa´hann í tryggingum kæmi hann hingað og hrasaði á hnefa einhvers sjóara, líkt og kom fyrir konu eina sem dró til baka kæru sína á bónda sinn, enda hafði hún ,,dottið á hendi hans"

Ekki er mikil sveitarprýði af Sigurði Einars, svo mikið er víst.

Miðbæjaríhaldið

ber þó einhverja virðingu fyrir Hreiðari Má, þar sem hann greiðir sín gjöld hér á landi en er ekki hlaupinn í rann þeirra sem hylma yfir innkomu og tekjum ofurríkra.

Vorkenni Löggunni.

ÞAð er alldeilis með ólíkindum, hvað lagana verðir þurfa að hafa mikla rósemi til að bera.

 

Fyrst er búningur þeirra eyðilagður og settir í einherskonar Gas Gas Bretabúning svo er þeim att í skítverk sem eru eða ættu í það  minnsta ekki að geta flokkast sem skylduverk, það er framfylgja ólögum, sem vissulega brjóta gegn Mannréttindum, að mati þar til bærra tofnana.

 Íslendingar segja stundum að þeir vorkenni hermönnum sem eru að framfylgja ströngum fyrirmælum yfirboðara sinna við að ,,henmja mótmælendur" og stunda önnur Mannréttindabrot í hinum stóra heimi, einkum nú Kína.

Þegar þetta snýr að okkar lögreglumönnum, hreyfa öngvir mótmælum.

 

Hér eru þeir útsendarar LÍÚgarana og handbendi þeirra hagsmuna, sannra eða ósannra.

 

Miðbæjar+íhaldið

ann Mannréttindum íslenskum

Bátur Ásmundar færður til hafnar

Svo er spurt; Hvaða Krati þarf nú smá bitling?? Er ekki einhver sem er á lausu?

Nú mun Möllerinn velja forstjóra Flugstöðvar ogfl. á Keflavíkurflugvelli.

 

Gaman verður að skoða umfjöllun  um það þegar þar að kemur.

Varla verða menn með eittert múður um, að ekki hafi verið ráðið eftir tilmælum Femínista hjá SÞ.

 

Nei Möllerinn fær ekki neina krítikk á sig, hvernig sem hann snýr sér.

 

Einfallt;  nöldraranir eru allir ,---næstum allir, - í hans eigin flokki.

 

Miðbæjaríhaldið

skemmtir sér við tilhugsunina.

Forstjórastaða Keflavíkurflugvallar ohf. auglýst

Þetta er nú nokkuð góð upphæð til að lina þjáningar verkamanna sem eru nú að missa vinnuna og laun sín.

Enn af Vísi.

 

Bjarni Ármannsson er einn af fyrrverandi og núverandi bankamönnum sem þénaði meira en 20 milljónir á mánuði á síðasta ári.

Bankamenn báru ekki skarðan hlut frá borði tekjulega séð á síðasta ári ef marka má álingarskrá skattsins sem lögð var fram í gær. Alls voru ellefu tekjuhæstu bankamenn landsins með rétt tæpa fjóra milljarða samtals á síðasta ári og höfðu allir yfir 20 milljónir í mánuði í tekjur.

 

Hafa skal í huga að tekjur þessara manna eru ekki eingöngu launagreiðslur heldur einnig skattskyldur hagnaður af kaupréttum sem þeir hafa fengið hjá sínum bönkum.

 

 

Hvað finnst mnnum um svona lagað?

 

Eru menn ekki sáttir við, að hagnaður af sölu hlutabréfa og brasks með þau, sé nú orðin SKATTFRJÁLS!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Miðbæjaríhaldið

Ekki sáttur við, að gróði af hlutabréfabraski, sé ekki skattlögð, líkt og aðrar tekjur manna.

Eitt skal yfir alla ganga í lagasetningu.

Annað er órétt

Bara til umhugsunar fyrir svona ,,venjulegt" fólk

Var að vafra um Vísi.

 

Þetta var þar inni á meðal upplýsingum um tekjur bankastjóranna ogfl.

 Úr Vísi

Þeir starfsmenn sem sagt var upp hjá MEST og fá ekki borguð laun um þessa mánaðarmót þurfa væntanlega að fá fyrirgreiðslu í banka til að takast á við skyldur sínar, að sögn Elíasar Magnússonar, forstöðumanns Kjarasviðs VR. Eins og kom fram í fréttum fyrr í mánuðinum hirti Glitnir, sem var stærsti kröfuhafi hjá MEST, til sín steypu- og helluframleiðsluhluta MEST.

Sá hluti fyrirtækisins Mest, sem nýverið hlaut nafnið Tæki, tól og byggingavörur ehf verður hins vegar tekið til gjaldþrotaskipta, að ósk stjórnenda fyrirtækisins. Hátt í 60 manns störfuðu hjá fyrirtækinu og var þeim tjáð í gær að þeim verði ekki greidd laun fyrir júlímánuð.

Elías segir að uppsagnirnar komi mjög illa við starfsmenn. Fundað hafi verið með þeim í síðustu viku til að fara yfir hvað myndi gerast ef þessi staða kæmi upp. „Við fórum í dag að hitta starfsmannastjórann og erum að bíða eftir því að fyrirtækið verði formlega lýst gjaldþrota og munum þá gera kröfu í þrotabúið fyrir alla félagsmenn VR sem störfuðu hjá fyrirtækinu," segir Elías í samtali við Vísi.

Elías segir að á endanum muni ábyrgðarsjóður létta undir með starfsfólkinu en það muni taka vikur eða jafnvel mánuði. Þeir verði hins vegar að fá fyrirgreiðslu í banka til að greiða reikninga um þessi mánaðarmót. „Þess vegna vorum við einmitt að vonast til þess að fólkið fengi greitt um þessi mánaðarmót," segir Elías.

„Bankinn mat það þannig að þetta væri illskásti kosturinn til þess að bjarga verðmætum enda telur bankinn og aðrir lánadrottnar meiri hagsmuni af því að halda starfsemi félagsins gangandi og tryggja atvinnu stórs hluta starfsmanna Steypustöðvarinnar Mest. Með þessu er bankinn og aðrir lánadrottnar því aðeins að reyna að lágmarka skaðann og ekki síst að tryggja að 100 starfsmenn Steypustöðvarinnar Mest missi ekki vinnuna," segir í yfirlýsingu sem Már Másson, forstöðumaður Samskiptasviðs Glitnis, sendi Vísi vegna þessarar fréttar.  

Manni verður svona og svona um lestur síðustu málsgrienarinnar sem er undir tilvísunarmerkjum og er því eftir Má Magnússyni höfð.

Ég leyfi mér að efast mjög um, að hagsmunir starfsmanna hafi verið ofarlega í huga þessara menna.

 

Það kom í ljós í fréttum, að starfsmönnunum var gert að skrifa undir, að þeir afsöluðu sér ÖLLUM KAUPGJALDSHÆKKUNUM til næstu 18 mánaða.

 

Það er EKKI að hafa hag starfsmanna í huga, svo mikið get ég fullyrt.

Mðibæjaríhaldið

,,Þegar vonin ein er eftir"

Var að lesa frétt af RUV.

 

Datt íu hug bók sem einusinni var á jólabókaflóði fyrir margt löngu síðan.

 

Bókin fjallaði um konu sem átti í vandræðum.

 

Því er ég hugsi.

 

Þorgerður Katrín vonar að Seðlabankinn lækki vexti

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir menntamálaráðherra og varaformaður Sjálfstæðisflokksins segist vonast til þess að Seðlabankinn lækki vexti sína fyrr en síðar og telur hún það lykilatriði.

 

Þetta kemur fram í helgarviðtali Viðskiptablaðsins við Þorgerði Katrínu sem kemur út á morgun. Þar kemur einnig fram að hún telur mikilvægt að bæði ríkisstjórnin og þeir sem spila á orkumarkaðnum, svo sem álfyrirtækin, gefi skýrar yfirlýsingar um að fara í álversframkvæmdir í Helguvík og á Bakka og það fyrr en ella.

Segi ekkert meira um þetta mál en vildi bara setja þetta fram sem efni til yfirvegunar.

 

Miðbæjaríhaldið

Hringur, ha, hvað?

Nú eins og svo oft áður, eru Vestfirðingar varla taldir með.

Barðastrandasýslan og hlutar Djúps eru auðvitað ekki með.

 

Hvernig væri það nú, að menn hættu þessari vitleysu og segðu bara kvitt og klárt skilið við Lýðveldið Ísland og kláruðu það sem skessurnar hófu hér í fyrndinni?

 Ég er enn viss um, líkt og ég var, þegar ég bjó vestra, að Vestfirðingar væru mun betur komnir sjálfstæðir en í sambandi við hin svæði landsins.  Það samband hefur verið, nánast ánauð frekar en samstarf.

 

miðin tekin, ekkert í staðinn, afrakstur miðana fara í uppbyggingu annarstaðar.  Ekkert í hérað.  Sláturfe´tekið og fláð annarstaðar og afrakstur búskapar tekin í pant, vegna ,,Kerfa" og þessháttar.

 

Mun betur væru menn nú komnir, hefðum við haft döngun í okkur á sínum tíma, að kveðja með kurt og pí og þakka samflotið.

 

Miðbæjaríhaldið

fyrrum Vestfjarðaríhald

Farsímasamband á öllum hringveginum

Góð og gagnmerk grein.

Var að lesa grein eftir Ragnar Önundarson.

 

Vona að einhver hafi aðgang að rafrænum Mogga, svo hann geti sett  inn greinina.

Þarna skýrir Ragnar á mjög læsilegan og skýran hátt, hvað fór úrskeiðis í bankamálefnum okkar og varar hann við, líkt og varfærnum mönnum er lagið, að við förum okkur ekki að voða, bara vegna tímabundinna erfiðleika.

 

Skora á þá sem geta, að setja greinina inn.

 

Miðbæjaríhaldið

Hvernig er með mismunun kröfuhafa?

 

Viðskiptakröfur í svona bú, líkt og Mest var fyrir aðkomu Glitnis og þá aðgerð, að skipta félaginu upp í tvennt, eru margvísilegar og á tíðum tengdar eðlilegum viðskiptum viðskiptaVina við Þjónustu-fyrirtæki.

Það gerir að verkum, að margskonar kröfur, sem verða til, vegna gallaðrar vöru og vanefnda á afhendingu, margra hluta vegna, svo að á hverjum tíma geta verið útistandandi svoleiðis kröfur sem saman nema þó nokkurri upphæð. 

eigendur slíkra krafna eru að venju viðskipta-Vinir fyrirtækisins og þó að hver upphæð virðist ekki há í augum stórbokka, sem kunna ekkert nema í milljónatugum ,-helst meilljörðum, eru þetta miklar upphæðir í heimilisbókhaldinu og tap slíkra krafna eru tilfinnanlegt.

Hér virðist viðskiptabanki Mest hafa farið fram með offorsi til að ,,trygja sínar kröfur"  Auðvitað að undangengnu innheimtuferli lögmanna með tilheyrandi hækkunar krafna.

Því munu allmargir viðskipta-Vinir fyrirtækisins tapa sínum ,,lágu" kröfum.  Þeim verður nefnilega skipað í röðina og Bústjóri mun skipta upp, eftir því sem hægt er.

Reynslan er samt sú, að þeir hinir minni ,,kröfueigendur" munu settir afar aftarlega á merina og þegar bankinn hefur enn látið sína greip sópa um það sem bitastætt er í hræinu, munu hinir ganga svangir frá velli. 

Hugsanlega munu þeir ,,byrgjar" sem bankinn hefur velþóknun á, fá að sleikja eiitthvað blóð ðaf velli en það verður lítið og rétt til að halda smá lífsmarki með viðkomandi.

 

Síðan munu menn bjóða hvorum öðrum í nefið og gá þegar kýr er leidd úr fjósi, eins og segir í laginu forðum.

 

Miðbæjaríhaldið

 

hneykslaður á siðferði svona gerða og að Fjármálaeftirlitið láti svona óátalið.  Svo er umhugsunarefni, hvort fellóskapur millum löffa sé OF mikill og ,,hinir" sem utan standa verði ekki bara einfaldlega fyrir barðinu á græðgi og stráksskap margra í þeirri stétt.

Mest gjaldþrota