Nú væri gott að geta reiknað sig út úr vandræðunum.

 

Mikið er nú af moldviðri uppi um aðgerðir Seðlabanka og að komu ríkisins að vanda Glitnis banka.

Miklu bleki er fórnað til þess, að koma þeirri skoðun inn í höfuð manna, að hér sé eitthvað afar óhreint á ferðinni og að helv. karlinn hann Davíð, með sína Bláu hönd, sé þarna að hefna þess í héraði sem miður fór á þingi.

Afskaplega bera þessir menn litla virðingu fyrir heilasellum landans.

Það dettur ekki nokkrum manni í hug, að svoleiðis sé á baugi og að ráðamenn þjóðar, fari í bófahasar við útrásarvíkinga, hvort sem þeir heita Jón, Siggi eða Pálmi.

 

Var að lesa á Eyjunni afar trúverðuglega skýringu á aðdraganda þessa máls og ætla að stela henni hingað inn.

 Af Eyjunni:

Glitnir var með lánsloforð í höndunum vegna mikilvægrar endurfjármögnunar bankans í október. Við gjaldþrot Lehman 15. september komst þessi endurfjármögnun Glitnis í uppnám.

Þar var um að ræða ófyrirséð áhrif alþjóðlegu fjármálakreppunnar - fjármögnun sem átti að vera trygg, varð það síðan skyndilega ekki. Þessi aðili sem Glitnir hafði í góðri trú treystá fékk nú bakþanka, “cold feet” og bakkaði út.

Rúmri viku eftir gjaldþrot Lehman sneri Glitnir sér til Seðlabankans með beiðni sína um lánafyrirgreiðslu. Með beiðninni lagði Glitnir fram áætlun, sem Seðlabankinn mun hafa tekið vel í og farið að vinna að málinu á þeim nótum og allt útlit var fyrir að lánið, 600 milljónir evra, yrði veitt.

Nokkru síðar komu svo Glitnismenn til baka og þá hafði hlaupið snurða á þráðinn. Einn erlendra lánadrottna bankanshafði bent á að lánafyrirgreiðsla Seðlabankans til Glitnis væri háð tæknilegum annmörkum, sem lutu að takmörkunum á ríkisaðstoð við banka. Af þessum sökum þurfti að hætta við þá áætlun um lánið sem ákveðin hafði verið.

Það er hér sem ráðuneytismenn og fleiri gera athugasemdir við þær skýringar sem heyrst hafa, að Glitnismenn hafi ekki notið sannmælis og hægt hefði verið að fara lánaleiðina, því hún hafi einmitt verið skoðuð mjög vel. Og ekki bara einu sinni heldur tvisvar, því Glitnir hafi þá sett allt á fullt við að gera aðra áætlun og sett saman annan “pakka” sem miðaði að því að Seðlabankinn lánaði Glitni gegn tryggingum samsettum m.a. úr lánasafni bankans, þar á meðal húsnæðis- og bílalánum. Eftir vandlega skoðun á þessum kosti reyndist hann ekki uppfylla þau skilyrði sem nauðsynleg þóttu og ríkisstjórnin var kölluð að borðinu um helgina til að taka pólitíska ákvörðun um hvaða leið skyldi fara í málinu.

Ekki þótti reynandi að fara þessa lánaleið sem Glitnir bauð sem annan kost, því of margir hefðu þá þegar vitað af vandræðum bankans við endurfjármögnun og talið var nær öruggt að bréf bankans hefðu byrjað að snarfalla í dag, mánudag,  þrátt fyrir hugsanlega lánafyrirgreiðslu, með fyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir Glitni og íslenska fjármálakerfið.

Þegar málið síðan kom á pólitískan vettvang ríkisstjórnarinnar, þannig vaxið, þá munu þau Ingibjörg Sólrún og Geir Haarde hafa unnið þétt saman að málinu, samkvæmt einum heimildarmanni Eyjunnar úr innsta kjarna Samfylkingarinnar, eða alveg þar til Ingibjörg forfallaðist í gær vegna aðgerðarinnar sem hún gekkst undir í New York.

 

Allar breytingar á texta, það er letri eru mínar.

 

Samkvæmt þessu liggur ljóst, að blekausturinn er ekki af réttum hvötum, né frómum.  Hér virðist augljóst, að allt var gert --ekki einu sinni heldur tvisvar með lánafyrirgreiðslu sem markmið.

Vonandi eru þeir sem öðru héldu fram nægjanlega stórir í sniðum, að koma fram og viðurkenna ras sitt.

Rasbögur eru fyrirgefanlegar en ef þeim er haldið til streitu, breytast þær yfir í fjölmæli.

 

Miðbæjaríhaldið